Tamale

Dag vrienden en familie, met dank voor de liefdevolle zorgen van Gea ben ik weer volledig in de running. Uiteraard heeft ook mijn smartelijke gebed tot de Heer -dank je Jos- zijn vruchten afgeworpen.
Inmiddels zijn we in Tamale. Ons plan om van Ouaga naar Kumasi te reizen bleek wat al te ambitieus. De bus in Ouaga vertrok om 8.30 u., althans, in theorie. Het werd 10.45 u. want het bleek een veredelde tro tro te zijn. Chauffeur en bagagejongens gingen rustig zitten wachten tot de bus voldruppelde. Dat gebeurde uiteraard maar mondjesmaat; immers, zoveel mensen reizen er niet elke dag van BuFa naar Ghana. Pas toen we het wachten zat waren en begonnen te zaniken dat we onze tickets wilden omboeken, starten ze gauw de motor en begonnen ze de bagae in het laadruim te proppen. Gevolg was wel dat we, na alle oponthoud bij de grens, pas om 18.45 u. in Tamale waren en niet eerder dan ca 2.00 u. 's nachts in Kumasi zouden aankomen. We rusten nu dus even een enkele dag uit in Tamale en reizen dan straight door naar Accra.
Burkina was een fantastische belevenis. Gea heeft al verslag gedaan over watervallen, rotsbeklimmingen en hippo's en dat waren natuurlijk ook wat highlights, maar indrukwekkend was toch vooral het meemaken van het gewone leven van de Burkinezen. Vreselijk aardige mensen, straatarm en gastvrij. Tegen blanken wordt erg opgekeken, wat in Ghana toch wel heel wat minder het geval is. Blanken worden uiteraard gezien al 'rijk', maar merkwaardig genoeg ook vaak als slimmere, betere mensen. We hebben ze for the time being maar in deze waan gelaten. De keerzijde is overigens dat met name straatverkopers buitengewoon intimiderend en bij tijden zelfs ronduit agressief zijn in hun pogingen hun nering aan je te slijten, wat maakt dat je ongewild een wat stugge, afwerende houding aanneemt. Wij hadden vooral contact met een groep kunstenaars (bronsgieters) ......
En de rest is verdwenen komen we tot onze schrik achter!! zie ons volgende verslag.