Ouagadougou, vervolg

Dag lieve mensen, Alweer een nieuwe dag met veel zon!
Vanmorgen zijn we weer naar de bronsgieterij getogen waar ik persoonlijk de kralen voor Jacoba (mijn nicht de kunstenmaker) uit de klei heb geklopt. Nu worden ze gevijld en geverfd en zo hebben we het hele procedee van de circe perdu (=verloren was) meegemaakt en op foto vastgelegd.
En dat is nog maar een van de vele nieuwe indrukken die we hebben opgedaan! Zo zijn we gisteren naar de steengroeve geweest; de hel van Dante zoals vriend Hans het daar noemt. Het is een enorme vlakte waar mannen en vrouwen de hele dag graniet zitten te bikken voor huizen- en wegenbouw.
Werkelijk onmenselijke omstandigheden waarin in de brandende zon stenen worden gehakt en vergruisd en op het hoofd worden weggedragen. Onze vrienden Ben en Annemarie hebben ervoor gezorgd met hun stichting dat de kinderen overdag opgevangen kunnen worden waardoor er opmerkelijk minder schade aan ogen of erger ontstaat.
Verder hebben we een algenkwekerij bezocht, opgezet door twee nederlandse vrouwen in samenwerking met Wageningen. Vijf gram van de poeder die hiervan wordt gemaakt is genoeg om voldoene viitaminen en mineralen binnen te krijgen. Een revolutie in de bestijding van ondervoeding.
Zover het interessante en indrukwekkende gedeelte.
Verder hebben we ontzettend veel lol. Rien zingt af en toe van puur plezier een psalm of een lied uit de bundel van Johannes de Heer ("Op U mijn Heiland blijf ik hopen, verlos mij van mijn bange pijn ..." Rien) en ik val vlekkeloos in. Dat krijg je als je uit een zelfde soort nest komt.
Soms lachen we om iets wat op straat gebeurt of om niks.
Vanavond gaan we dansen!!!! Het is maar goed dat we geoefend hebben voor vertrek!
Dit was het voor nu. Fijn dat jullie meeleven en onze verslagen lezen. tot gauw. GEA