Gambaga

Heb net een heel verhaal geschreven en opgeslagen, nergens terug te vinden! Welaan, ik heb wat tijd over dus begin ik gewoon opnieuw, in de hoop dat het nu wel opslaat.
Nog geen bericht vanuit Ouaga maar vanuit Cambaga, een dorpje tussen Tamale en Bolgatanga, onze volgende bestemming. We zijn hier gisteren aangekomen na een busreis van 8 uur in diverse gammele, rammelende en stoffige bussen. Overigens is alles stoffig hier en ik kan begrijpen dat men de moed heeft opgegeven en stof er gewoon bij mag horen. Zeker nu de eerste zuchtjes Harmathan vanuit de Sahara deze kant opwaaien is alles bedekt onder een ragfijn laagje stof.
De reden waarom we naar Cambaga gingen was op het heksendorp te bezoeken; een in binnen- en buitenland zeer omstreden initiatief. Op internet kun je er vast wel iets over vinden.
We kwamen aan bij Martha' s guesthouse wat we warm werden ontvangen door Sara, de beheerster (Martha ligt in een graftombe voor het huis!). Omdat we zo' n lange vermoeiende reis achter de rug hadden vonden we dat we wel een airco kamer hadden verdiend. Dat kon, alleen lag er wel een dood schaap in het vriesvak van de koelkast, die niet aanstond, en of we dat erg vonden. Grootmoedig vonden we dat geen enkel probleem....totdat we in de koelkast keken. Daar staken allerlei stukken vlees uit het vriesvak, sommige verpakt maar de meesten niet. Een bloederige aanblik die er wat mij betreft voor heeft gezorgd dat ik voorlopig geen schapenvlees meer eet! Zeker niet nadat Rien gisteravond ook nog een schapenoog in zijn rijst dacht te ontdekken. Voor fijnproevers vind ik het hier geen feest.
Overigens ruikt Rien iedere keer dat hij de kamer in gaat een dood schaap. Ik heb nergens last van...
Voorlopig stop ik weer eens. Kijk uit naar jullie berichtjes, Liefs, GEA

Ja, hier heb ik weinig aan toe te voegen. Gea schijnt over 'neuskleppen' te beschikken, die ze als het zo uitkomt kan sluiten, waardoor ze niks meer ruikt Niet te geloven! Een hotelkamer met een dood beest. Ik word er onpasselijk van! Helaas lukt het niet de foto van het vriesvak te uploaden; jullie houden hem tegoed. Onder het vriesvak hangt gelukkig een lekbak waar de overtollige schapensmurrie in kan druppelen, want daaronder liggen onze flesjes water te koelen.
Ok, dat zijn zo van die kleine, afrikaanse ongemakken waar je mee dealt als je hier rond reist. Toch maar even geen schapenvlees meer op m'n bordje. Verder verloopt alles naar wens en zijn we blij dat we hier zijn in plaats van in Nederland tegen een druilerig regentje aan te zitten kijken.
Groetjes aan iedereen en tot het volgene bericht.
Rien